Kabala Kütüphanesi

Öyleyse, aralarındaki bu manevi bağı – ki ilişkilerine çare olabilecek tek şey bu bağdır – yaratmak için ne yapmak gerekir? Manevi bir bağa sahip olmak demek, her iki eşin de varoluşlarının sebebini – manevi yolculuğa çıkmak ve hayatın manevi amacını edinmek – bilmeleri demektir. O zaman onları gerçekten bağlayacak bir şeyi sahiplenecekler ve müşterek “bir hücre”de beraber olacaklardır. “Erkek, kadın ve aralarında Kutsal Varlık” sözleri gerçeğe dönüşecektir. Başka bir deyişle, Kutsal Varlığın – Yaradan’ın – ifşasını hissedeceklerdir.

Eşitlikten anladığımız şeye göre, ne kadar basit ve net bir eşitlik yaratmayı arzulasak da, neticede bu durum erkeklere ve kadınlara bir fayda sağlamıyor. Yaşamlarımızı daha dengeli, uyumlu, adil veya mutlu hale getirmiyor – “eşitlik” yaratmayı arama yolumuz doğa kanunlarına karşı geldiği için bu böyle.

Gerçi kadın için profesyonel yaşamının yanı sıra kocasından, çocuklarından veya torunlarından hoşnut olmak hâlâ önemli olsa da, bunlar onun için yeterli değildir. Onun egosu o kadar gelişmiştir ki, bu durum ailenin, iş yerinin ve hatta toplumun çitlerini yarıp geçer. O, maneviyat istemektedir. Manevi bütünlük için duyulan bu arzu, son 15-20 yıl içinde arttı. Şu anki nesilden önce, birkaç örnek durum olmuştu, ama bugünkü gibi binlercesiyle gerçekleşmemişti.

Bu durum, dünya bu şekilde inşa edildiği için böyle değildir. Bu içsel tamamlanmamışlık hissi, kadının doğasına yerleştirilmiştir ve bunun sebebi maneviyatta bulunduğundan dolayı, sadece maneviyatla giderilebilir. Kadın, manevi edinimden başka hiçbir şeyle tam olarak tatmin olamaz veya kendini tamamlanmış hissedemez. Erkeğinkiyle kıyaslandığında, dünyamızda kadındaki eksikliğin ne kadar daha derin olduğunu görüyoruz. Erkek, sadece bir kadına bakarak zevk alır. Kadın ise sadece bir erkeğe bakarak ne zevk alır? Erkeğin birçok zevki vardır: futbol, kadınlar, bira, TV ve maceralar. Kadın bundan çok daha derin bir şey ister.

Kadınlar, doğal olarak aileyi nasıl düzenleyeceklerini, her şeyin nasıl işler olacağını, çocuklarla, kocasıyla ve mutfakla nasıl ilgileneceklerini bilirler. Ailelerini düzenlemeyi bilmeleri ile eşit oranda, dünyanın manevi köklerine uygun olarak nasıl düzenlenmesi gerektiğini bilmeye dair bir içsel yeteneğe sahip olduklarını da anlamalıdırlar. Aynı zamanda şunu bilmelidirler ki, kadınlarda şu güç vardır: erkeklerin kendi isteklerini gerçekleştirmelerini sağlayabilirler.

Diğer yandan, kadın evli veya anne olmasa bile, manevi olarak gelişebilir. Hatta yaşamak için yeterli parası varsa, çalışmamayı da seçebilir. Bu şu demektir, erkekle kıyaslandığında, kadın göreceli olarak kendi kendine yeterlidir ve erkeğe etki eden birçok çevresel koşul olmadan da manevi olarak gelişebilir. Bu nedenle, manevi bakış açısından, kadın erkekten oldukça daha mükemmel bir yaratıktır.

Limor Soffer-Fetman: Bir önceki programda, ceninin (fetüs) ana rahmindeki gelişimine dair Kabala anlayışını konuşmuştuk. Kabala’nın fetüsün muazzam algısal yeteneği konusuna bakış açısını açıklamıştınız. Aslında, ana rahminde bile olsa, fetüs annesiyle arasında gelişen bağ sayesinde, çevresiyle bir bağ geliştiriyor. Bugün, doğum konusuna değinmek istiyoruz. Belki doğum sırasındaki kasılmalar konusuyla başlamalıyız. Bu kasılmaların özel, manevi bir anlamı var mı?

Eli Vinokur: Geçen programda, doğum ve emzirme konularını konuştuk, fakat anne, bebek ve hatta belki de baba arasında olan bağa dair ilgimi çeken ana bir sorum var. Anne, bir şekilde çocuğun ruhunu etkiler mi ve anne, çocuk ve baba arasında özel bir manevi bağ var mıdır? Michael Laitman: Hayır. Ne baba ne de anne çocuğun ruhunu etkiler çünkü eğer gerçek ruhtan bahsediyorsak, ruh “yukarıdaki Yaradan’ın parçası”dır. Bahsettiğimiz kaba, hayvansal ruh değildir, kişinin içinde var olan ruhtur ve Tanrı’yı tanımak, Yaradan’ı, Üst Gücü keşfetmek için kişinin onu geliştirmesi gerekir. Ruh aracılığı ile daha yüksek bir dünyanın, bizim gerçekliğimizden daha üstün bir gerçekliğin hissiyatını edinmeliyiz. Bunun baba veya anneyle, ya da kişinin diğer tüm çevresiyle hiçbir ilgisi yoktur. Kişi, Yaradan’dan gelen ve “yukarıdaki Tanrı’nın parçası” olarak bilinen, eşsiz bir kıvılcıma en baştan itibaren sahiptir. Böyle olduğu için, bu kıvılcım gelişmeye başlar ve kişinin gelişmesini talep eder.

Eli Vinokur: Bugün, insan gelişimi hakkında konuşacağız, özellikle de çocuk gelişimi aşamaları hakkında. Aynı zamanda, Kabala ilminin bu konu üzerine ne söyleyeceğini dinleyeceğiz. Daha fazla uzatmadan, başlayalım. Limor Soffer-Fetman: Kabala ilmine ait materyalle karşılaştığımda, çok şaşırmıştım; bu yöntemin çok tutarlı bir yanı vardı. Sanki sürekli gelişen temeller ya da kavramlar üzerine kurulmuştu, ancak birbiriyle çelişmeden bir aradaydılar. Tek, değişmez bir yöntem gibi. Dolayısıyla sorabilir miyim, nasıl oluyor da aynı şeyi açıklamak için en az on sekiz psikolojik yaklaşımımız varken, Kabala’da tek bir yöntem var?

Limor Soffer-Fetman: Kabala, yaşamın ilk üç yılıyla ilişki kurar mı? Michael Laitman: Evet, ama biz sürekli inşa ediyoruz ve temelleri sürekli değiştiriyoruz. Limor Soffer-Fetman: Temelleri değiştirmek ne demek? Michael Laitman: Yaptığımız gelişim aracılığı ile temelleri güçlendiriyoruz, genişletiyoruz. Küçük bir ev inşa ediyoruz gibi. Sonra onu genişletiyoruz ve yükseltiyoruz ki, bu durumda temellerimize tuğla, çimento, demir vs. ekleme ihtiyacımız da oluyor. Öncelikle, Kabala ilmine göre, yirmi yaşına kadar, yani yirmi manevi yıl, ruhlarımızın devamlı geliştiği ve ilerlediği bir aşama içinde oluruz.

Limor Soffer-Fetman: Birçok anne baba, üç yaşındakiler için sınırları koymanın zorlukları hakkında konuşuyor. Sizin bakışınıza göre ne yapılmalı? Michael Laitman: Bu tamamen, çok daha önceden bu konuya başlamakla ilgilidir. Çocuk bunları ilk günden anlar ve hisseder. Çocuk, belirli bir yaşa kadar her şeye izin verildikten sonra, belirli bir yaşta birden disipline girmesi gerektiğini kabul edemez, çünkü farklı olan her şey onun beynine ve alışkanlıklarına çoktan kaydolmuştur. Dolayısıyla, şunu ya da bunu yapması için ona izin veren aynı kişinin, şimdi birden izin vermemesini anlamaz. Bu farklı bir doğa gibidir, sanki farklı bir dünyaya ayak basmıştır ve bu dünyada şimdi ondan, kabul edemeyeceği şeyleri yapması beklenmektedir.

Daha İyi Bir Hayata İlerlemek Üst gücün üzerimizdeki hareketi Kabala’nın Bilgeliği herkes için tasarlanmıştır Biz bu gücü kendi ellerimize alıyoruz Maddenin üzerine yükselmek Hayat bize sadece dengeye erişebilmek için verilmiştir Soru: Biz bilim adamı değiliz ve Kabala’ya bilgi veya bilim aracılığı ile ulaşmadık. Öyleyse sen şunu söylüyorsun: Bilim

Araştırmanın Kapsamı Bilgiden maneviyata geçiş Yeni yaklaşımı işlemek için zaman gerekli Dıştaki yerine içtekini çalışmak Bizim dışımızda olan güç ile bağlanmak Soru: Eğer bilim adamlarının içindeki maneviyat için olan arzu henüz gelişmediyse, onlar neden Kabala’nın Bilgeliğini çalışmak istesinler? Onlar Kabala’ya kendi çalışmaları ile ulaşıyorlar, gerçeğin araştırmasına devam etmek

Biliminsanları Kabala’yı Keşfediyor Genel kural ile uyum dereceleri Gelişimin doğru yolu Peygamberler neyi tamamlamayı başaramadı? Kendimi nasıl tanıyabilirim? Daha fazla ne eklenebilir? Bu kuralı anladığımız gibi, biz oldukça aşamalı olarak onunla eşitlenmeye başlarız. Bu bizim onunla eşitlendiğimiz aşamalı yol ise Dünyalar adını alır; Asiya dünyası, Yetziradünyası, Beria dünyası, Atzilut dünyası vb. ta

Ben ve Benim Dışımdaki Gerçeklik Newton – Objektif bir gerçeklik var Einstein – Gerçeğin algılanması gözlemcinin hızına bağlıdır Gerçeklik benim kim olduğum ve benim dışımda olanın birleşmesinin sonucudur Kabala – Benim dışımda hiçbir gerçek asla yok Özelliklerimi değiştirmem ve farklı gerçekliği algılamam mümkün mü? Binlerce yıl boyunca, Newton’un

Newton’un iddia ediyor ki gerçeklik benim dışımda mevcut durumda, ben var olsam da olmasam da. Einstein’a göre, ben hızımla ilişkili olarak gerçeği algılıyorum. Gerçek benim dışımda mevcut, ama ben hızıma bağlı olarak onu algılıyorum. Farklı bir yaklaşım iddia ediyor ki gerçeklik benim dışımda ve bende var olanların bir

İsrail’de, Bnei Baruh Kabala Eğitim & Araştırma Enstitüsü’nü kurmadan önce, Laitman, bir Rus bilim adamı ve araştırmacısı idi. Kar amacı gütmeyen grup, her ay 2-3 milyon ziyaretçisi olan www.kabbalah.info web sitesinde, ilgilenenlere, çeşitli kaynaklar sunuyor. Geçenlerde, bir telefon röportajında, çevirmeni Chaim Ratz aracılığıyla, Laitman’ın görüşlerini aldık. Bu görüşmenin ayrıntılarını aşağıda bulabilirsiniz.

Dr. Michael Laitman Kabalist, Ontoloji ve Bilgi Teorisi Doktoru, Felsefe ve Medikal Sibernetik Konularında Uzman, Bnei Baruch Kabala Eğitim ve Araştırma Enstitüsü’nün Kurucusu ve Başkanı, Otantik Kabala konusunda otuzu aşkın kitabın yazarıdır. Prof. Richard P. Ebstein Hebrew Üniversitesi, Scheinfeld Sosyal Bilimler için İnsan Genetiği Araştırmaları Merkezi’nin Müdürü; İsrail’deki Herzog Memorial Hastanesi Araştırma Laboratuarı’nda Araştırmacı. İki yüzün üzerinde makalesi var ve ‘‘yenilik-arayışı’’ genini keşfetti.

Müziğe olan ilgisi sebebiyle çok tanınmış bir yer olan, Moskova’ya 100 km uzaklıktaki “Eski Ruza” kasabasında büyüdüm. Bu kasabada Ruslar, Yahudiler, Ermeniler, Gürcüler ve Türkler yaşardı. Çocuklar, hep birlikteydiler. Hangi milliyetten olduğumuz hiç konu edilmezdi. Ne zaman ve hangi vesileyle, ilk defa Rus olduğumu hissettiğimi hatırlamıyorum. Maalesef, bir şeyler bu duyguyu harekete geçirdi. Size, ilk defa ne zaman ve hangi vesileyle Yahudi olduğunuzu hissettiğinizi sorabilir miyim?

Sık Sorulan Sorular (Kabala hakkındaki bilgileri dinleyerek, okuyarak gruplar halinde çalışarak ve en önemlisi sorular sorup, cevaplar alarak öğreniriz. Aşağıda, İngilizce web sitemizden alınan, en sıklıkla sorulan sorular ve cevapları yer almaktadır.) Eğer herhangi bir sorunuz var ise cevap vermemizi isteyebilirsiniz, lütfen şu e-mail adresine – turkish@kabbalah.info – sorularınızı yazınız.

Ya da diyelim bir çocuk bir şey kırdı. Onu cezalandırabilir ya da dövebiliriz, ancak çocuğu ödül ve cezayı hayvansal algımıza göre disipline ederiz, yani algımızı ve yaklaşımımızı çocuğa geçiririz. Rusya’da böyle oldu. Biri komünistleri onaylamıyorsa onu öldürebiliyorlardı.

Bedenimiz uykuya, hayvansal arzulara, yiyeceğe, dinlenmeye vs. ihtiyacı olan bir et parçasıdır. İçsel manevi ıslahlarla ortak hiçbir şeyi yoktur. Dolayısıyla, ruh değişirken bedende hiçbir değişim olmaz. Karakter de değişmez. Rav’ım durmadan koşuşturuyordu, seksen yaşında bile, yavaş yürüyemezdi.

Böylelikle kendi alma arzumu kullanıyorum ama başka bir doğrultuda. Doğal alma arzumun bu yeni kullanımına “ıslah” denir. Kendi arzumdan özgür kalırım, sanki ondan uzakmış ve ona tabi değilmiş gibi. Arzuma köle olmaktansa hiçbir şey almamayı tercih ederim.

Sadece alma arzusunu hissetmeye “yaratılış” denemez, daha ziyade bu haz arzusundan doğa, Elohim diye bahsedilir. Bundan dolayı, eğer doğamızın emirlerini izleyerek hareket edersek o zaman Yaradan’ın bize yukarıdan verdiği, ruhun kıvılcımına sahip olmadan, bir hayvana benzeriz.

Ve dahası, Yaradan Kendi bunu uyguluyor ve devamını sağlıyor. Bu soruya açıklık getirmek için saf olmayan güçlerin özünü anlamamız ve bu yoğun Alma Arzusu’nun, yaratılışın durduğu noktadan, ruhun mevcudiyetinin özü olduğunu bilmemiz lazım. Bunun nedeni onların, Yaradan’ın yaratılanlara zevk vermek için tasarladığı ışığı almaya hazır olmalarıdır. Bu ışık yaratılanların içinde durmadı.