Gerçek kendisini gösterir ve acı çeken ıstırabını dile getirir ve bunu ne bastırabilir ne gizleyebilir. Gerçekten de, hepinizi hissediyorum, bugün yarınla yer değiştirmiş ve “şimdi” yerine “daha sonra” diyorsunuz. Bunun için hatayı anlamak ve sapmaktan başka çare yoktur – çünkü sadece bugün kurtuluşa ihtiyacı olanlar Yaradan tarafından kurtarılır. Ve yarını bekleyenler, Yaradan korusun, aklı yıllar sonra edinirler.
Ancak, bu çalışmayla ilgili kime bahsetsem ilk soru şöyle geliyor: “Gökyüzünde kaç tane melek olduğunu ve isimlerini neden öğreneyim ki? Manevi çalışmayı bu bilgi olmadan gerçekleştiremez miyim? İkinci soru şöyle gelir, “Bilgelerimiz zaten kişinin karnını önce Mişna ve Gimara ile doldurması gerektiğini saptamışlar. Dolayısıyla, kişi ifşa olmuş tüm ilmi tamamladığı ve sadece gizli ilmin eksik olduğu konusunda kendisini nasıl kandırabilir?”
Bu kelimelerin açıklığa kavuşturulması gerekiyor, zira manevi edinim (Işığın ifşası) konusu nasıl olur da kişinin ölümden özgürlüğüyle ilişkili olabilir? Dahası, maneviyatı edinerek ölümü mümkün olmayan ölümsüz bir beden edindiler ise bunu yeniden nasıl kaybettiler? Ölümsüzlük (ebediyet) yok olabilir mi?
Bu, kişinin dua etmesi ve problemleri için sadaka vermesi ancak ona hiçbir karşılık verilmemesi anlamına gelir. Ve tam olarak kişi sorunları için dua etmeyi bıraktığı anda ona cevap verilir. Kişi ne zaman bunun üzerine çıkıp İlahi Takdire inansa ve yaptıklarını iyileştirse şans ondan uzaklaşır ve kişi yeniden merhametsizce düşer. Ve inkâr edip yaptıklarını kötüleştirdiğinde ise çok başarılı olur ve büyük ölçüde rahatlar.
2. Öncelikle şunu bilmelisiniz ki Zohar kitabında ve hatta efsanelerinde anlatılan her şey KHB (Keter, Hohma, Bina), HGT (Hesed, Gevura, Tiferet), NHYM (Netzah, Hod, Yesod, Malhut) olarak adlandırılan On Sefirot’un çeşitleri ve bunların devşirimleridir. Tıpkı konuşulan dilin 22 harfin değişimlerinin her nesneyi ve kavramı, ayrıca kavramları ve kavramların değişimlerini deşifre etmek için yeterli olması gibi, On Sefirot da Cennetin kitabındaki tüm bilgeliği ifşa etmek için yeterlidir. Ancak kişinin ihtiyatlı olmasını gerektiren ve kitaptaki kelimeleri çalışırken aşmaması gereken üç sınır vardır.
Burada öğrenecek çok şey var: İlki, halk için barıştan daha iyi bir şey olmadığını nasıl kanıtladılar? İkincisi, makale açıkça barışın kendisinin kutsama olduğunu belirtiyor, şöyle yazıldığı gibi, “barışta güç ve kutsama vermek.” Onlara göre şöyle yazılmalıydı, “barışa boyun eğmek.” Üçüncüsü, neden bu sözler Mişna’ın sonuna yazıldı? Ayrıca, “barış” ve “güç” kelimelerinin anlamlarını ve ne demek istediğini anlamamız lazım. Bu makalenin gerçek anlamını tercüme edebilmek için çok uzun bir yol gitmemiz lazım zira bilgelerin kalplerini incelemek çok derin bir meseledir. Bu, Maneviyat ve Sevabın tüm konuları ifşa olan ve gizliyi taşır, şöyle yazıldığı gibi, “Uygun şekilde söylenen söz gümüş içinde altın elma gibidir.”
Örneğin, bir masa maddeden oluşur, yani odun ve bir formu vardır, masa şekli. Odun olarak madde şeklin taşıyıcısıdır: Masa. Ayrıca, “yalancı” kelimesinde de madde vardır, ki bu insandır ve bir şekil de vardır: Yalan. İnsan olan madde, yalanı, yani yalan söyleme alışkanlığını taşır. Bu yüzden her şeyde madde ve form vardır.
Bu nedenle Mısır’da çıtır yufka ekmeği (Matza) yenildiğini bugün bile hatırlamaktan hoşlanıyoruz çünkü bizler de gurbette esir edilmiş gibiyiz. Ayrıca bu Sevap ile yakında bizim günlerimizde olacak olan kurtuluşu genişletmeyi hedefliyoruz, tıpkı atalarımızın Mısır’da yediği gibi. Bu yıl burada – önümüzdeki yıl özgür. Yukarıda bu Sevabı hedefleyerek, Mısır’daki atalarımızın Matza’yı yiyerek Sevabı gibi, kaderimiz olan garanti edilmiş kurtuluşu, uyandırabiliriz yazılmıştır.
Ancak bunun neden “Yaradan’la Dvekut (tutunma)” olduğunu anlamamız lazım zira sadece bir çalışma gibi görünüyor. Bir alegori ile açıklayacağım: Dünyadaki her harekette, hareketi uygulayanın aklı hareketin içinde kalır. Bir masada, kişi marangozun küçük ya da büyük maharetini ve sanatına yatkınlığını görebilir. Bunun sebebi masayı aklına, aklının niteliklerine göre yapmış olmasıdır. Ve bu aksiyonu gözlemleyen kişi aksiyonun içindeki aklı dikkate alır, aksiyon esnasında onu gerçekleştiren akla bağlanmıştır, yani aslında birleşmişlerdir.
Zohar kitabındaki Şarkıların Şarkısı’nın yorumunda bu yazmaktadır ve şu sözleri açıklar, “Eğer sen, kadınlar arasında en adil olan, bilmiyorsan” ve bilgelerimiz bunu öldükten sonra Taht’ın huzuruna çıkan bir ruh olarak yorumladılar. Yaradan şöyle der: “Eğer sen, kadınlar arasında en adil olan, bilmiyorsan” Kadınlar arasında en adil ve yaptıklarıyla diğer ruhlardan en erdemli olmana rağmen, eğer Maneviyatın sırlarının bilgisine sahip değilsen “kendi yolunda sürünün adımlarını izle,” buradan git ve bu dünyaya asla geri dönme. “Ve çocuklarını çobanın çadırının yanında besle,” toplantılara git ve Maneviyatın sırlarını hocalarımızın öğrencilerinin ağzından öğren.”
Böylece, tüm dünyalar, Üst ve alt, insanın içinde dâhil olmuştur. Ve ayrıca, bu dünyalardaki realitenin tümü sadece insan içindir. Ve şu sözleri anlamamız lazım: Bu dünya ve bu dünyada insana hizmet eden ve ona faydası olan her şey onun için çok mu küçüktür ki Üst Dünyalara ve onların içindeki her şeye de ihtiyacı vardır? Sonuçta, onlar sadece insanın ihtiyaçları için yaratılmıştı.
1. Akaşia’nın oğlu Kabalist Hanania şöyle diyor, “Yaradan İnsanı iyileştirmek istedi, dolayısıyla, onlara Manevi İlmi ve Islahları (emirler/sevaplar) verdi, şöyle yazıldığı gibi ‘Yaradan, O’nun erdemliliğinin hatırına, öğrenimi yüce ve muhteşem yaptığına memnundu’” (Makoot, 23b). “İyileştirmek” kelimesinin İbranicede “arındırmak” kelimesinden geldiği bilinir. Bilgelerimizin dediği gibi, “Islah sadece İnsanın arınması için verilmiştir” (Bereşit Rabba, Paraşa 44). Manevi çalışma ve kişinin ruhen ıslahları aracılığıyla yapılan bu iyileştirmeyi ve Maneviyat ve Islahları kullanarak iyileştireceğimiz içimizdeki Aviut’un (bayağılık/alma arzusu) ne olduğunu anlamamız lazım.
Çizim 1, Madde 1 Bu AK’ın Partzuf Keter’i, Tsimtsum’dan sonra Eyn Sof’dan boşluğa genişleyen ilk on Sefirot’udur. Roş’u Eyn Sof’a, Yukarıya, dokunur ve Sium Raglin’i ortada, merkez noktada, yani bu dünyadadır. On Sefirot’un üç Behinot’unu içerir: Roş’un on Sefirot’u, Toh’un on Sefirot’u ve Sof’un on Sefirot’u.
Bu güneşin ışığı gibidir, gözün görmesine imkân tanıyacak ışığı azaltan karartılmış gözlük olmadan bakmak mümkün değildir. Benzer şekilde O’nun Işığı da içinde her alt derecenin O’nun Işığını daha da örten ve “on Sefirot” denilen bu örtülerle kıyafetlenmiş olmasaydı alt dereceler bunu edinemezdi.
Örneğin, en güç algılanan kelimeleri mesela “ışıklar”ı aldığınızda bu en azından güneşin ışığına benzer ve ondan alır ya da tatmin olmanın duygusal ışığıdır. Peki, bunlar Tanrısal konuları ifade etmek için nasıl kullanılabilir? Elbette okuyucuya gerçek bir şey sağlamaktan yoksun olurlar. Dediklerim araştırma ve ilim konularıyla ilgili yazılı olarak aktarılan bilimsel açıklamalarda kullanılan kelimeler için çok daha geçerlidir. Zira bir tek kelimenin kullanımında bile yetersiz olursak, okuyucunun hemen aklı karışır ve konuya tekrar tutunup kendisini bulması mümkün olmaz.
Ancak, bu deyiş Yaratılış’ın yorumlaması çok uzun sırlarından biridir. Böyle olmasının nedeni sonsuz bilge olanın kalbinin değerli hikâyelerle bir kısım ifşa edip iki kısım gizlemeyi istemesidir zira onlar Işığı değersiz bir öğrenciye ifşa etmekten yorulmuşlardır. Bu nedenledir ki bilgelerimiz efsanelerden öğrenilmediğini söylemişlerdir zira efsaneler mühürlenmiş ve kitlelerden engellenmiştir ve bir nesilde sadece seçilmiş birkaç kişiye ifşa edilirler.
Bununla beraber, kişi maneviyatı çalıştığında ve bu sonuçlara sahip olmadığında bu maneviyat kabul edilmez. Bunun nedeni manevi çalışmanın, Işığı şal gibi örttüğünü kastetmesidir, bilgelerimizin dediği gibi, “Kötü eğilimi yarattım, Işığı şifa olarak yarattım.” Bu manevi çalışma içindeki Işığı ima etmektedir, zira çalışmadaki Işık ıslah eder.
Tersine, O'nun için (O'na) Yukarıdan gelen bir aydınlanmadır ve sadece onu tadan bilip anlayabilir. Bununla ilgili şöyle yazılmıştır: “Yaradan'ın iyi olduğunu tadın ve görün.” Bu nedenle, O'nun için niyetin nasıl gerçekleştirileceğiyle ilgili kişinin tavsiye ve danışman araması gerektiğini anlamamız lazım. Sonuçta, hiçbir tavsiyenin faydası olmayacaktır ve eğer Yaradan kişiye “İhsan etme Arzusu” denilen diğer doğayı vermezse hiçbir çalışma kişinin O'nun için mevzusunu edinmesini sağlamayacaktır.
Bunun “inanç eksikliği” olarak adlandırılan çok basit bir nedeni vardır. Bu, kişinin kimin karşısında kendisini indirgediğini görmediği anlamına gelir, yani kişi Yaradan’ın varlığını hissetmez ve bu onda ağırlığa neden olur. Bununla beraber, kişi Yaradan’ın varlığını hissettiğinde ruhu anında, hiçbir akıl ve nedensiz, bir fenerin içindeki ışık gibi kapsanmak için, geçersiz kılınmaya ve köküne bağlanmaya özlem duyar. Ancak, bu kişiye doğal olarak gelir, tıpkı bir mumun fener karşısında hükümsüz kalması gibi.
Zohar’ı Yazmak ve Onu Gizlemek Bundan dolayı Raşbi kendisine izin verdi ve gizli ilimi Zohar ve Tikunim kitaplarında ifşa etmesine rağmen, son derece dikkatliydi. Zira günahkârların üstatlarına nasıl hizmet edeceklerini bilmelerinden korktuğundan sadece halkın erdemli bilgeleri anlayabilsin diye. sadece üstü kapalı ifşa edebilen Kabalist Aba’ya izin verdi. Bu sebeple halkın kurtuluşu için vaktin çok erken olduğunu görür görmez, onu gizlediler. Bu, önceki Kabalistlerin zamanındaydı; çünkü önceki Kabalistlerin, konuları Zohar’da yazdığını görüyoruz.
Dışsallığın İçselliği Kökler ve dalların açıklamasında yazdığı gibi, konu şu ki üst kökler dalları bu dünyada görünene dek güçlerini uzatırlar. Bir bütün olarak, dünyalar içsel ve dışsal olarak kabul edilir. Bu, kimsenin kaldıramadığı ve bir yerden diğerine taşıyamadığı ağır bir yüke benzer. Bu nedenle, yükü küçük parçalara bölmek ve teker teker taşımak önerilir.
2. Sadece küçük bağlantıları olduğumuz bu uzun gerçeklik zincirindeki yerimiz nedir? 3. Kendimizi incelediğimizde olabildiğimiz kadar aşağı ve bozuk olduğumuzu görüyoruz ve bizi Yaradan’ı incelediğimizde en üst seviyede olmaya zorlanıyoruz; zira O’ndan daha övülmeye değer bir şey yok. Çünkü sadece mükemmel işler mükemmel bir ustadan çıkar. 4. Aklımız O’nun, kıyaslamanın ötesinde, tamamen iyiliksever olduğunu zorunlu kılar. Peki, öyleyse nasıl oldu da tüm yaşamları boyunca bu kadar acı çekip mücadele eden birçok varlık yarattı? İyiliğin işi iyilik yapmak veya en azından zarar vermemek değil mi?
Her ebeveyn bir şekilde kendi nesline benzer. Bu ilişki, ebeveynin devamının uzandığı yol ve rotadır. İlaveten; her işlemci (eylemi yapan), eylemi ile irtibata geçeceği bir ilişki noktasına sahip olmalıdır. Zira söylediğinize göre; maneviyat herhangi bir fiziksel olaydan reddedilmektedir, o zaman böyle bir yol ya da manevi kişinin ilişki kurabileceği ve bir şekilde harekete geçirebileceği bir ilişki mevcut değildir.
Ve şöyle cevap verdiler, “O’nun niteliklerine tutunun: Zira O merhametli olduğundan siz merhametlisiniz; O şefkatli olduğundan siz şefkatlisiniz.” Bu, kafa karıştırıcıdır; bilgelerimiz yazılı metinden nasıl saptılar? Sonuçta, açıkça yazılmış “ve O’na tutunmak için.” Eğer anlamı O’nun niteliklerine tutunmak olsaydı, “O’nun yollarına tutunun” şeklinde yazardı. Öyleyse, neden “ve O’na tutunmak için” yazıyor?
Yaradan bize sürgünde var olamayacağımızı ve milletlere karışıp huzur bulan ve onların arasında kendilerinden bir iz bile kalmadan, özümsenen milletlerin geri kalanı gibi huzur bulmayacağını apaçık gösterecek. Bizler böyle değiliz. Bu halk “Ve oradan Kralınız, Yaradan’ınızı bulacaksınız, zira O'nu tüm kalbinizle ve tüm ruhunuzla talep edeceksiniz” sözlerini gerçekleştirmeden kitleler arasında huzur bulmayacak.