“Eğer savcının karşısında bir avukat yoksa, Yakup’a yasanın ve yargının sözlerini söyle.” Ondan istediğimiz “yasa ve yargı sözlerinin” ne anlama geldiğini sormalıyız. Şunu söylemeliyiz ki, bir kişi Yaradan’a yaklaşmayı üstlenmek istediğinde, hemen kendi aşağılığını ve alçaklığını, dünyanın geri kalanı gibi sürekli saçmalıklarla meşgul olduğunu hisseder, o halde neden
Sukot, Ekim 1963 Avid [Aramice: yapmak] Avud [İbranice: kayıp] kelimesinden gelir, çünkü Ayin ve Alef birbirinin yerine kullanılabilir. Başka bir deyişle, kişi gerçekten kaybolduğu bir koşula geldiğinde, dünyada nasıl var olabileceğini veya tutunacak bir şeyi olduğunu göremediğinde, tüm taktikleri ve fikirleri tükettiğinde ve tüm emek ve çabalardan sonra
Pazartesi sabah duasının Yotzer [dua] bölümünde şair şöyle der: ” Sukka Mitzva ‘sı [emri] gözünüzde hafif olmasın, çünkü O’nun yasalarının tüm Mitzvot’u [emirlerine] eşittir.” Bir Sukka’nın neden tüm Mitzvot’a eşit olduğunu sormalıyız. Baal HaSulam, Sukka‘nın inanç, “inancın gölgesi” anlamına geldiğini açıklamıştır. Doğal olarak, inancın tüm Mitzvot‘a eşit olduğunu
Baal HaSulam, Uşpizin [Sukot misafirleri] konusunu, bunun Zohar‘da geçen bir konu olduğu, Hohma ışığı sürekli parlayamayacağı için geçilmesi gereken bir yol olduğu şeklinde yorumlamıştır. On Sefirot Çalışması‘nda (Bölüm 13) yazıldığı gibi, “şans”ın anlamı budur; “Oğullar, yaşam ve beslenme şansa bağlıdır”. Bu, “Kovalarından su dökülecek” sözlerinden gelir. Dökülme, sadece
Aralık 1963 “Yaptığım işlerin pisliğini temizle ki beni kışkırtanlar ‘Beni yaratan Tanrı nerede’ demesinler.” Şunu sormalıyız: Yaradan’ın insanın eylemlerini arındırması ile “kışkırtıcılarım demesin diye” arasındaki bağlantı nedir? Mesele şu ki, kışkırtıcıların söylediği şey, Yaradan’ın rehberliğinin iyi olduğunu ve iyilik yaptığını görmemelerinden, bunun yerine gizlenmiş olmasından kaynaklanmaktadır. Neden gizlenmiştir?
Ekim-Kasım 1963 İbrahim’in sünnet hakkında tavsiye istemesiyle ilgili olarak, Siftey Hachamim ‘de bunun Mitzva [emir] için daha büyük bir ödül almak olduğu ve belki de kendisine itiraz edeceklerini düşündüğü açıklanır. İbrahim’in, hayatı boyunca sadece bir kez yapabileceği bir Mitzva olduğu için, yani bu Mitzva için sadece bir kez
Midraş Tanhuma‘da şöyle yazar: “‘Ve vaki oldu ki,’ der yazı, ‘Düşmanlarımın kötülüğü beni kuşatmışken, sıkıntı günlerinde neden korkayım’ (Hulin 49), İsrail’e içinde 613 Mitzvot [emir] olan Tora’yı veren Yaradan’ın adı kutsansın, bunların arasında küçük olanlar ve büyük olanlar vardır.” Aralarında küçük Mitzvot olduğu ve insanlar bunları fark etmedikleri
Ağustos 1962, Tiberias “‘Ve bu cümleleri işittiğiniz için oldu… ve yiyeceksiniz ve doyacaksınız ve Tanrınız Efendinizi kutsayacaksınız, vb, ‘ Bu Mitzva [emir] kişinin bu dünyada yediği, içtiği ve zevk aldığı her şey için Yaradan’ı kutsamasıdır ve eğer kutsamazsa, ‘babasını ve annesini soyan’ diye yazıldığı üzere ‘Yaradan’dan çalan hırsız’
Purim, Şubat 1976 Tam inanç, bütünlük sağlayan inançtır. Maimonides’in dediği gibi, “Tövbe nedir? Gizemleri bilen O tanıklık edene kadar.” “On Sefirot Çalışmasına Giriş ”te, Yaradan kişinin gözlerini açana ve Yaradan’a yaklaşmakla ödüllendirilene kadar demek istediği şeklinde yorumlamıştır. Bu, Yaradan’ın ona tanıklık etmesi olarak kabul edilir. Aynı zamanda
“Rabbi Yehoşua Ben Levi şöyle der: ‘Yolda ona eşlik eden biri olmadan yürüyen kişi Tora’yla meşgul olmalıdır, çünkü ‘Onlar zarif bir eşlikçidir’ denmiştir” (İruvin 54). Yola çıktığımızda bir dosta ihtiyaç duymamızın ne anlama geldiğini anlamalıyız. Bunu etik olarak yorumlamak gerekirse, “yol”, “Yaradan’ın yolu” anlamına gelir ve “eşlik”, “Şimdi
Şubat 1964 Zohar (Mişpatim, Madde 33-34), “Ulusların Kral’ı, Senden kim korkmaz?” ayeti hakkında şöyle sorar “Yaradan ulusların kralı mıdır? O İsrail’in kralıdır! …Ve eğer O’na ‘Ulusların Kralı’ denildiğini söylüyorsanız, bu onlar için bir övgüdür, Yaradan’ın onlara hükmetmesidir, onların söylediği gibi, O’nun hizmetkârlarına ve atadıklarına verildiği için değil.
Erkeğe Hassadim [merhametler] denir, yani aşağıdaki yukarıdan ihsan etme arzusunu alır, buna “erkek” denir. Bunun anlamı, aşağıdakinin uyanması ve Yaradan’a yaklaşmak istemesi ama bunu yapamamasıdır. Dolayısıyla, “Bir kadın döllendiğinde,” yani Malhut‘tan uzanan kişi, “erkek bir çocuk doğurur.” Erkek, Yaradan anlamına gelir. Uyanış yukarıdan geldiğinde, “bir kız çocuk doğurur”,
Ev kalptir ve “O’nun ne söyleyeceğini duyacağım… O, halkıyla barış üzerine konuşacak” diye yazıldığı gibi, Yaradan’la bir bütün değildir. Bunun yerine, Veren ve alan arasında kalp ayrılığı vardır. Barışa yani form eşitliğine sahip olmak, tüm işimiz bu…
Parsa, Malhut olarak adlandırılır ki bu da Guf‘un Bina ‘sında durur. Malhut ‘un altı, almak için almanın yönetiminin altı anlamına gelir. Bu demektir ki, kişi, alma düşüncesiyle gelir ve bundan kurtulamaz. Dolayısıyla, bir kırılma olması gerekir. Malhut ‘un üstü, alma düşüncelerinden kurtulabildiğimiz zaman, Malhut‘un yönetiminin üstü anlamına gelir.
Kişi Yaradan’ın onun çalışmasına ihtiyacı olduğu için çalışıyorsa, maaşını ve ödülünü Yaradan vermelidir. Ama kişi kendisi için, ıslah etmek için çalışırsa, nasıl ödül isteyebilir?
Kişi acı otu yutarsa görevini yapmamış olur. Bunun yerine çiğnemek gerekir, yani acıyı hissetmeliyiz.
“Gelin ve görün, Yaradan İsrail topluluğuyla birlikteyken ve ilk önce o uyandırdığında, Malhut sağ taraftan doldurulur ki bu Hassadim‘dir, erkektir. Yaradan önce uyandırdığında, her şey dişi formundadır, tıpkı bir kadının döllenmesinde olduğu gibi” (Zohar, Tazria, Madde 60). Çalışmada, “kadın” tüm İsrail anlamına gelir ve Yaradan’a “erkek” denir. Eğer
Kişi bu dünyada onun meyvelerini yer, yani Tora, öğütler demek olan 613 Mitzvot [emir] “meyve” olarak adlandırılır, bu da içindeki ışığın onu ıslah ettiği anlamına gelir. Bir kişi Tora ve Mitzvot ‘un kendisini ıslah ettiğini gördüğünde, bu, Tora ve Mitzvot‘taki çalışmalarının meyvelerini görmek olarak kabul edilir. Peki, esas
“‘Güneşin altında gördüğüm bir kötülük var ve insanlara ağır geliyor. Bu kötülük, dünyevi meselelere hükmetmek isteyen ve bu dünyanın meselelerini gözetmeyen kalpteki kötülüğün gücüdür” (Zohar, BeHaalotcha, Madde 140). Yaradan kişiye servet verir ki, bu sayede bir sonraki dünya ile ödüllendirilsin, çünkü servet için “Bilgiden başka fakir olan yoktur”
“Gönderin. Rabbi Yehoşa şöyle der: ‘Onlar neye benziyorlardı? Oğluna iyi yetiştirilmiş ve varlıklı, güzel görünümlü bir kadın getiren bir krala benziyorlardı. Onu gördü, vs., onu sadece senin oğluna veriyorum’” vs. der (Midraş Rabbah, 16:7). Kişi çalışmaya başladığında, Yaradan ona güzel bir kadın, yani “kadın” denen bir ruh vereceğini
“İsrail’in Tanrısı kutsal saydıklarınızdan daha korkunçtur; O ki halka güç ve kudret vermiştir; O Tanrı ne yücedir” (Mezmurlar 68:36). “Tanrı korkunçtur” ifadesini yorumlamalıyız. Kişi Tanrı korkusunu nasıl kabul edebilir? Bu, “Senin kutsal saydıkların” aracılığıyla olur. Bu da, kişinin kendisine izin verilen şeylerde kendini kutsamasıyla, her şeyin Yaradan’ın rızası
“Çok olduğunuz için değil”, zira İsrail halkı yükseldiğinde herkesten üstün olur. Alçaldıklarında ise herkesten aşağıda olurlar. Yaşar-El [İsrail/ “Yaradan’a doğru”] niteliği çalışmasında, yükseliş sırasında, kişi genel halkın üzerinde bir derecede durduğunu hisseder. Aşağı indiklerinde ise, genel halktan daha kötü durumda olduklarını görürler.
3 Ağustos 1963 “Rabbi Yosi, ‘Hizkiya yüzünü duvara döndü ve Efendimiz’e dua etti’ diye söze başladı… ‘Beni onurlandıranları Ben de onurlandıracağım, Beni hor görenleri ise hor göreceğim’ diye yazılmıştır. Dua ederken Şehina’ya [Kutsallık] bakan biri, Şehina’ya nasıl bakabilir? Bunun yerine, dua sırasında Şehina’nın gerçekten önünde durduğunu bilmelidir,
“Tüm dünya O’nun ihtişamıyla doludur” sözleri hakkında soru sormalıyız. Ayrıca, Zohar‘da şöyle yazar: “Senden boş bir yer yoktur.” Bu ne anlama geliyor? Sonuçta, ışığın parlamadığı yerde Tzimtzum [kısıtlama] vardı, bu nedenle Tzimtzum aracılığıyla boş bir yer yaratıldığı yazıldığı için boş bir yer vardır. Bununla birlikte, bahsettiğimiz tüm kısıtlamaların
“Halkın ruhunun memnun olduğu kimse.” En büyük ve en meşhur olanların ihtilaflı olduğunu görüyoruz, öyleyse insanların ruhu ondan hoşnut değildir, diye sordu. “Halkın memnun olduğu kimse” demediklerini, daha ziyade “halkın ruhunun” dediklerini, yani sadece bedenlerin ihtilaflı olduğunu, yani her birinin sadece alma arzusunu kullandığını, ancak halkın ruhunun, bunun