Örnek: Yaşayan bir bebek canlıdır. Buna “realite” denir. Öte yandan, hayatının tamamen beslenmeye bağlı olduğunu görürüz. Bebeğe ihtiyacı olan besin verilmezse bebek ölecektir. Realitenin varlığının perspektifinden, “Yaradılış işini her gün kendi iyiliğiyle yenileyen” de olduğu gibi, o daima sürdürülmelidir. Zivugim [çiftleşmeler] ile ilgili olarak, bu bedenle ruh anlamına
Ruhta kıyafetlenmiş olan ışık, ruhta kıyafetlenmeden önceki ışıkla aynı forma sahip değildir. Işığa “basit” denir, yani tek niteliktir. Ama ışık alma arzusunda kıyafetlendiğinde bir “ruh” olarak adlandırılır, karmaşık hale gelir yani iki nitelikten oluşur – bir verenin niteliği ve eş zamanlı olarak bir alanın niteliği. Işıkta alıcıya göre
Üst ışığın genişlemesi realitenin tümünde kıyafetlenir ve buna “realitenin sürdürücüsü” denir. Bu dünyada var olan tüm kıyafetlerde, yani bizden önceki her maddi şeyde görünür. İster Tora’nın kıyafetlerinde yani Tora’nın harflerinde ya da dua mektuplarında veya dünyevi şeylerde olsun, her şey Yaradan’ın ışığıdır. Tek fark alıcıdadır, yani hissedenlerdedir. Yaradan’ın
Damadın sevincine katılmak için burada toplandık. Bilgelerimizin “Bir damadın yemeğinden hoşlanan ve onu hoşnut etmeyen…” dediği gibi, (Berachot 6b), bir kişi damadı hoşnut etmelidir. Yedi Kutsamada [bir düğünde söylendi], “Kim gelinle bir damadı hoşnut eder?” deriz. Yaradan, damadı ve gelini hoşnut ederse, biz de damadın ve gelinin sevincini
“Öfkem alevlenecek, sizi kılıçla öldüreceğim ve karılarınız dul, çocuklarınız öksüz olacak.” (Çıkış 22:24) “Rabbi Elazar, ‘Söylenilenlerden ‘ Öfkem alevlenecek ve sizi öldüreceğim ‘, onların karılarının dul ve oğulları öksüz olduğunu biliyorum, öyleyse’ Karılarınız … olacak ‘ denildiğinde bu ne anlama gelir? Bu onların karılarının evlenmek istediklerini ancak evlenmelerine
“Uşak” “veren kuvvet” olarak adlandırılır. Bir “hizmetçi”, bir “alıcı kuvvet” olarak adlandırılır. Bir Zivug [çiftleşme] , alma kuvvetini verme kuvveti ile birleştiren kuvvettir ki böylece o ihsan etmek için alacaktır. Bir “yan ürün”, aracılığıyla kişinin yukarıdaki Tanrı’nın bir parçası olan bir ruhla ödüllendirildiğidir, yani kişi onu hisseder. Yaradan
“Kötüler kaybolduğunda, şarkı söylenir.” Bir kişi, içindeki kötülüğün kaybolmasıyla ödüllendirildiğinde Yaradan’ı yüceltmeli, yani Yaradan’ın bunu başarmasına yardım ettiğine inanmalıdır.
Yukarıda, aşağıya ihsan etmekten haz olduğu için, aşağıdaki de yukarıya ihsan etmekten haz almalıdır. Buna “form eşitliği” denir. Bu nedenle, alttaki yukarıya ihsan etmekten hoşlandığı için alırsa buna “form eşitliği” denir, burada onun tüm hazzı vermesidir. Buna “O merhametli olduğu için sen de merhametlisin” denir.
Bir kişi, Keduşa’nın [kutsallığın] lütfunu bulmakla ödüllendirilmesi gerektiği bilmelidir. “Bir kişi gelinin önünde nasıl dans eder?” denildiği gibi, lütuf bulmadan ödül almamak için bir şey yapmak imkânsızdır. Shammai Evi, “Gelin olduğu gibi” der. Hillel Evi “güzel ve zarif bir gelin” der (Ketubot 16b).
Tövbe, günah işlenmeden önce Adam HaRishon’u ifade eder, ancak günah nedeniyle kaldırılmıştır. Bu nedenle, her biri, Adam HaRishon’un ruhunun bir parçası olduğu için maneviyata bir kez daha yaklaşmalıdır.
Yaradan ona yardım etmedikçe, daima kendi alçaklığında kalacak ve “Yaradan’ın yardımı olmasaydı, üstesinden gelemezdi” sözleri “Efendi benim için bitirecek” de olduğu gibi onda gerçekleşmeyecek. Bunun yerine, tüm dünya ona sağlanıyor olacak ve onun her zaman insanlara ihtiyacı olacak. Diğer taraftan, dünya yolunda değil de Yaradan’ın yolunda yürüyen kişi,
Musa’nın kafasını karıştıran şeylerden biri olan Şekalim’in anlamını anlamak. RASHI şöyle yazar: “Ona ağırlığı yarım Şekel olan ateşten yapılmış bir çeşit yüzük gösterdi ve şöyle dedi: ‘Bunun gibisi verilecek.”‘ Musa’nın bu konuda neden diğer şeylerden daha fazla kafasının karışık olduğunu anlamalıyız. Bu konuyu anlamalıyız ki Tora ölümsüzdür, öyleyse
“Kabalist Yohanan,” Kayıp bir şeyin gözünü ona çevirmesiyle geri döndüğü öğrenci kim? Cübbesini döndürme konusunda titiz olan kişi. ‘”(Şabat 114a). Neden özellikle bu erdem için bunun kendisine iade edildiğini anlamalıyız, çünkü bu, kişi Tora’nın tüm bölümlerinde bilgili olsa ve tüm Mitzvot [emirleri] yerine getirse bile, bu niteliğe sahip
“Her kim Şabat’ı hoşnut ederse sınırsız mirasa sahip olur.” Memnun etmemiz gereken Şabat’ın ne olduğunu anlamalıyız. Yani Şabat, vermemiz gereken memnuniyeti alabilecek bir husus mudur? “Altı gün çalışacaksın ve yedinci günde bu senin için kutsal olacak.” Altı iş gününden sonra kutsallık olan Şabat’ın geldiğini ima eden “Altı gün
“Bir kişi ‘Günah işleyeceğim ve tövbe edeceğim’ derse, tövbe etmeyi başaramaz.”‘(Yoma 87). Soru şudur: Neden? Bunun Mesih hakkında yazılmış olduğunu bulduk “Ve onu Efendi’nin korkusuyla koklayın.” Yaradan’ın korkusunun neden özellikle Ruah’la [ruh, Reyah (koku) gibi hecelenen] karşılaştırıldığını anlamalıyız. Bir kişinin her zaman Ruah’ı [ruh / rüzgâr] tenefüs etmesi
“Kabalist Helbo şöyle dedi ‘Kabalist Huna, ‘İçinde cennet korkusu olan her kimse, onun sözleri duyulur’ dedi.’ Sonunda, her şey duyulur, Tanrı’dan korkun ve O’nun emirlerine uyun, çünkü bu adamın tümüdür.’ ”(Berachot 6b). İsrail’de, sözleri duyulmayan birçok büyük bilge gördüğümüz için bunu sorgulayabiliriz. Ayrıca, “Sonunda” kelimesinden hangi kanıt vardır?
“Sağ”; “Çünkü o merhameti arzular” ‘da olduğu gibi Hesed olarak adlandırılır. Bu, bir kişinin kendi payından memnun olması anlamına gelir, yani kişi azla yetinir. Bu, Baal HaSulam’ın, bilgelerimizin “Kim yüzünü kaldırmayacak, rüşvet almayacak” vb. ayeti hakkında ne söylediğini açıkladığı gibidir ki onlar kendilerine karşı bir zeytin ve bir
“Sadece bir bütünlük yerinde korku vardır, çünkü korku olduğunda orada eksiklik yoktur.” (Zohar, Yitro, Madde 248). Korkunun neden bütünlük anlamına ve eksikliğin olmadığı anlamına geldiğini anlamalıyız. Cevap: Korku, orta çizgi olan “korkunç” olarak adlandırılır. Orada Hasadim olmadan Hohma almanın yasak olduğu korkusu vardır. Bunu takiben, Hasadim’in olduğu sağ
“Sağ”, görmeye, duymaya, koklamaya ve konuşmaya benzer şekilde Sefirot’un özü olarak kabul edilir. “Sol”, Masah [perde] ve Aviut’tur [kalınlık], yani alma arzusu ve Masah. Daha sonra orta çizgi geldiğinde görmenin, duymanın, koklamanın ve konuşmanın; GAR denilen Hohma ışığıyla değil Hasadim ile parlayacağını kararlaştırır. Orta çizgiye Daat denir. “Kenarlar”
“Ve o dedi ki, ‘Rahminin meyvesini senden esirgeyen Tanrı’nın yerinde miyim?’” RASHI şöyle yorumladı: “Baba gibi yapmam gerektiğini söylüyorsun; Ben baba gibi değilim. Babanın oğulları yoktu; benim senden oğullarım var, ondan değil.” (VaYetze).
“Kabalist Elazar, ‘Neden ağzını bilgelikle açtı ve merhametin Torası [kanunu] onun dilindeydi.” diye yazılıdır? ‘der. Merhamet’in Torası vardır ve merhametin olmayan Tora vardır. Tora Lişma [Onun uğruna] merhametin Torasıdır. Lo Lişma [Onun uğruna değil], merhametin olmayan Tora’dır. Yani, ihsan etmek için olan Tora, Hasadim [merhametlerin] niteliği olan merhamet
“Musa öldü” inancın ayrılışıdır. “Musa doğdu” inanç eksikliğinin var olduğunu görmemize vesile olan, bir kişinin inancı çekmesine neden olan inancın ortaya çıkışıdır ve bu, Musa’nın onun içinde doğması kabul edilir.
Katnut’ta [küçüklük / bebeklik], önce Gevurot [yargılar] ve ardından Hasadim [merhametler] ortaya çıkar. Gadlut’ta [büyüklük / yetişkinlik], önce Hasadim ve sonra Gevurot ortaya çıkar. Katnut’a “çalışmanın başlangıcı” denir. Kişi Gevurot’ta başlar, yani Hitgabrut’ta [aşmak] ve sonra Hasadim ile ödüllendirilir. Gadlut’ta, Hasadim denilen Kral’ın sarayına bir kez girdikten sonra,
Tabletler geminin içine yerleştirildi. Tabletlere Tora denir ve geminin içinde kıyafetlenir, yani inanç anlamında. İnanç, üzerimize alma gücümüz dâhilinde olmayan büyük ve zor bir görevdir. Ancak bir kişi “Geminin taşıyıcılarını taşıdığını” bilmelidir. Başka bir deyişle kişinin yapabileceği şey yalnızca Yaradan korkusunu, bu görevi yerine getirmenin insan güçlerinden ne
Yaradan’ın eylemlerinin ifşalarına işaret eden adlarla ilgili olarak, ad, eylemin talimatıyla ilgilidir. Tüm eylemler daha aşağıda olanlarda, özellikle de edinen bireyde ortaya çıkar. Bununla birlikte edinen, kendi içinde, edinene bariz olanla kesinlikle aynı forma sahip değildir, çünkü burada iki şeyin birleşmesi vardır, bu da üçüncü bir form, iki